Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

Τη χάσαμε τη βιβλιοθήκη. Στοπ

Έχω γράψει δεκάδες φορές, από τότε που ξεκίνησα να αρθρογραφώ, την ανάγκη ύπαρξης μιας Κεντρικής Δημόσιας Βιβλιοθήκης ή μιας Εθνικής Βιβλιοθήκης ή μιας νέας Κυπριακής Βιβλιοθήκης ή όπως θέλετε πείτε την.  Η αρθογραφία μου σχετικά με την Κυπριακή βιβλιοθήκη συνεχίστηκε έκτοτε και κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι κατάντησα γραφικός και μουρμούρης. Πολλοί δε συνάδελφοι, παλαιότεροι εμού, έριχναν αβγά στον τοίχο της κρατικής αδιαφορίας. Μπήκα και εγώ στο παιχνίδι, και υπήρχε και στο πίσω μέρος του μυαλού μου η ελπίδα ότι η Πολιτεία το έχει κατά νου το θέμα των βιβλίων και ότι κάτι θα γίνει. Αλλάξανε τα πράγματα. Αλλά, φευ, ουδέν εγένετο, διότι πολύ απλά δεν την ενδιαφέρει την Πολιτεία. Δεν έχει πρεστίζ μια βιβλιοθήκη, ιδίως όταν υπάρχει μία Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη διά χειρός Ζαν Νουβέλ. Τι άλλη χρείαν έχομεν; Δεν μας φτάνει μία, μα θέλουμε και άλλη; Προσέξτε, κυβερνητικά χείλη λεν ότι βιβλιοθήκη καλή υπάρχει, αυτή του Πανεπιστημίου Κύπρου, και έχουμε βιβλιοθήκες πολλές, πανεπιστημιακές, δημοτικές, κοινοτικές, Ιδρυμάτων. Τι τη θέλουμε ακόμη μία; Ναι, αγαπητοί μου, αυτή η θέση φαίνεται να κερδίζει έδαφος. 
Δεν είναι το ίδιο, όπως τότε που δεν είχαμε Ακαδημία και ήμασταν δακτυλοδεικτούμενοι από όλον τον κόσμο της διανόησης. Επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας Ακαδημίας, έπρεπε να φτιάξουμε μία, δεν είχαμε αφού! Και τη φτιάξαμε και μια χαρά, τώρα είμαστε στα πέρατα του κόσμου γνωστοί ότι έχουμε και Ακαδημία, δεν είμαστε όπως η Μάλτα και το Λουξεμβούργο, γιαξ, που δεν έχουν Ακαδημία. 
Αλλά στη Μάλτα τυγχάνει να γνωρίζω πως έχουν μια Εθνική Βιβλιοθηκάρα, που είναι το καμάρι τους, εκεί μάλιστα φυλάνε και τα αρχεία του Τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών και αν θες και κανένα χειρόγραφο, και επικοινωνήσεις με τη διευθύντρια παρακαλώ, θα σου το στείλουν ψηφιακά, το χειρόγραφο του 14ου αιώνα, θα πληρώσεις το αντίτιμο και η δουλειά σου έγινε! Δεν έχουν όμως Ακαδημία, και μάλλον θα πρέπει να πάμε να τους δείξουμε πώς να φτιάξουνε μία. Δεν ξέρω για τις υπηρεσίες της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Λουξεμβούργου, αλλά φαντάζομαι ότι σίγουρα οι υπηρεσίες της θα είναι κάποιου επιπέδου.

Πάντως, για να επιστρέψουμε στα της Κυπριακής Βιβλιοθήκης το οικόπεδο της οδού Βύρωνος δεν δίδεται, διότι πρέπει να αποφασίσει το Υπουργικό για μία αίτηση για ένα χαλίτικο, που σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές θα πρέπει να γίνουν μελέτες βιωσιμότητας και να δουν κατά πόσον υπάρχει ανάγκη για αυτό το ζήτημα και μετά να παραχωρηθεί. Μάλιστα, απ’ ό,τι λέγεται η αίτηση παρουσιάστηκε χωρίς καμία τεκμηρίωσης και στη λογική «θέλω αυτό εδώ το πράγμα». Ασχέτως αν το 2017 το Υπουργείο Παιδείας είχε πει ότι το συγκεκριμένο τεμάχιο θα παραχωρείτο για σκοπούς ανέγερσης Κρατικής Βιβλιοθήκης και παρουσίαζε χρονοδιάγραμμα στη βάση του οποίου το έργο θα ολοκληρωνόταν το 2021, με συνολικό κόστος €12,8 εκατ. Βέβαια, και πριν από λίγες ημέρες, στα εγκαίνια του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι στα σχέδια της κυβέρνησης είναι η χωροθέτηση και ο σχεδιασμός της νέας Κυπριακής Βιβλιοθήκης… άρα κάτι γίνεται ή είναι παλιά η ομιλία ή απλώς: «από το τάξιμο δεν έπαθε κανείς τίποτα, από το δόσιμο έπαθε».
Γιατί δεν απαντάνε οι υπεύθυνοι, υπεύθυνα στο ερώτημα που έθεσε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Αντρος Καυκαλιάς, αλλά και σε ορισμένα δημοσιεύματα που θέλουν την πώληση δυο «φιλέτων» στη συγκεκριμένη περιοχή για ανέγερση άλλων υποδομών; Ξέρετε, αυτές που φέρνουν τα λεφτά τα πολλά. Γιατί κανείς δεν απαντά και δεν εξανίσταται όταν ένα τόσο κομβικό ζήτημα για τον πολιτισμό της Κύπρου δεν βρίσκει τη λύση του; Γιατί πολλά απλά πέρι άλλων τυρβάζουν οι υπεύθυνοι, και σιγά μην ασχοληθούν με τα βιβλία και τις βιβλιοθήκες, εν τίποτε τράπεζες ενομίσατε;
 Απλώς για τα πρακτικά σε ρεπορτάζ μου για την Κυπριακή Βιβλιοθήκη, τον Οκτώβριο του 2015, κατέγραφα: 
»» Το στεγαστικό πρόβλημα
»» Από το 1980 γίνονται προσπάθειες επίλυσης του κτηριακού ζητήματος της Κυπριακής Βιβλιοθήκης, αν και από τη δεκαετία του 1950 αντιμετώπιζε παρόμοιο πρόβλημα, αφού από την ιστορική της έδρα στον προμαχώνα Ντ’ Αβίλα, το 1950 μεταφέρθηκε στη λεωφόρο Μακαρίου Γ΄ σε κτήριο του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Ελλήνων Διδασκάλων, το 1974 επέστρεψε στο ιδιόκτητο κτήριο στην Ντ’ Αβίλα. Από το 1980 η Κυπριακή Δημοκρατία προσπαθούσε να προωθήσει τη συστέγαση της Κυπριακής Βιβλιοθήκης και της Κρατικής Πινακοθήκης σε έκταση πλησίον του Προεδρικού Μεγάρου. 
»» Αργότερα, το 1995, αγοράστηκε το κτήριο ΣΠΕΛ απέναντι από τη Πύλη Αμμοχώστου για τη στέγασή της, σχέδιο που ναυάγησε. Το 2000 αποφασίστηκε η στέγαση της βιβλιοθήκης στο «Φιλοξένια», απόφαση που ανατράπηκε το 2003, οπότε εκείνη τη χρονιά το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε τη στέγαση της βιβλιοθήκης στο υπό δημιουργία Μέγαρο Πολιτισμού, το 2005 όμως και αυτή η απόφαση ανατράπηκε, αφού αφαιρέθηκε από την Ιδρυτική Πράξη του Μεγάρου η πρόνοια για τη στέγασή της. Τέλος, το 2010 με εισήγηση του διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως προτάθηκε η στέγαση της βιβλιοθήκης σε πολυώροφο κτήριο στον χώρο του παλαιού ΓΣΠ. Πρόταση που επίσης δεν υλοποιήθηκε.
»» Αργότερα προτάθηκε ως καταλληλότερος χώρος ανοικτός χώρος στη λεωφόρο Βύρωνος, όπου υπάρχει ήδη διατηρητέο κτήριο.
Άρθρο του Απόστολου Κουρουπάκη, Καθημερινή, 2/6/2019

"Bonus track" AK :-) "Βιβλιοθήκη θέλετε; Βιβλιοθήκας δεν δίδωμεν! Τα βιβλία πιάνουν τόπο και επειδή τα βιβλία θέλουν ράφια, τα ράφια θέλουν κτήρια, και τα κτήρια θέλουν ξυλεία. Η Πολιτεία είπε να σταθεί περιβαλλοντικά στον πούντο της. Φτάνει η αποψίλωση των δασών!"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου