Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Κυπριακή Βουλή: "Τα βιβλία καταστρέφουν το περιβάλλον"

Κλείστε ρε παιδιά τη Βουλή. Πιάσανε οι ζέστες, δεν νιώθετε; Μην τους ταλαιπωρείτε τους εκπροσώπους μας, άνθρωποι είναι κι αυτοί, με τόσες έγνοιες για τα προβλήματά μας έχουν εξουθενώσει το μυαλουδάκι τους. Λογικό είναι να έχουν γονατίσει και να σκέφτονται τις διακοπές τους. Λουκέτο, τώρα! Τον Σεπτέμβριο ξανά με τη δροσούλα. Αφού και οι ίδιοι δυσκολεύονται να κρύψουν ότι έχουν κουραστεί και θέλουν να ξεπετάξουν την ημερήσια διάταξη για να πάνε να γεμίσουν επιτέλους τις μπαταρίες τους.
Εγώ δεν πηγαίνω πια συχνά, λόγω αυστηρής σύστασης του ψυχιάτρου μου, αλλά έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και βρέθηκα τις προάλλες σε μια από τις συνεδριάσεις της Επιτροπής Παιδείας. Δεν είμαι σίγουρος αν συνέβη στ’ αλήθεια ή αν ήταν ένας (καφκικός) εφιάλτης, αλλά διαπίστωσα ιδίοις όμμασι την εν λόγω κόπωση. Εντάξει, έχω ακούσει κοτσάνες και κοτσάνες, αερολογίες και αερολογίες, μπαρούφες και μπαρούφες σε συζητήσεις που αφορούν θέματα του πολιτισμού, αλλά αυτό το κλίμα παραίτησης πρώτη φορά το συναντώ.
Από τα 30 λεπτά που βαριά- βαριά διάρκεσε η συνεδρία με θέμα την αναβάθμιση (!!) της Κυπριακής Κρατικής Βιβλιοθήκης, ζήτημα είναι αν έδοξαν να πλησιάσουν στην ουσία του ζητήματος τα τελευταία πέντε. Κάτι για τα ISBN ρωτούσαν, κάτι για τις σχολικές βιβλιοθήκες, «ανακάλυψαν» με έκπληξη ότι η Κυπριακή Βιβλιοθήκη έχει και διευθυντή κι ότι ο Δημήτρης Νικολάου δεν είναι απλώς ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας. Κι όταν ο εκπρόσωπος του ΥΠΕΣ και του Κτηματολογίου ξεφούρνισε το «ποίημα», ότι δηλαδή τόσο η διυπουργική επιτροπή όσο και το Υπουργικό Συμβούλιο απέρριψαν την απόφαση (της ίδιας κυβέρνησης) για μεταβίβαση του οικοπέδου επί της λεωφόρου Βύρωνος, οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Φίλων της Κυπριακής Κρατικής Βιβλιοθήκης και της Κυπριακής Ένωσης Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων της Πληροφόρησης έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Όπως και οι βουλευτές, αλλά εκείνοι ήταν για να χασμουρηθούν. Η έκφραση «α! τώρα θυμήθηκα» ακούστηκε δύο φορές, η μία από τον ίδιο τον πρόεδρο της Επιτροπής. Αλλά ήταν αργά όταν θυμήθηκε ποιο ακριβώς ήταν το θέμα της συζήτησης.
«Θα φυλάξω αυτό το κείμενο και θα το δημοσιεύσω ξανά σε ένα χρόνο από σήμερα. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα χρειαστεί να αλλάξω ούτε κόμμα». Έτσι έκλεινα τον Νοέμβριο του 2011 ένα κείμενο με τίτλο «Μια ανεγκέφαλη χώρα» που θέμα είχε τη μεγαλύτερη ντροπή του κυπριακού κράτους, που κατά την προσωπική μου άποψη, συνιστά η θεσμική αδιαφορία για τη δημιουργία μιας κανονικής κρατικής βιβλιοθήκης. Μέχρι κι εγώ όμως, που είμαι φύσει σκεπτικιστής μέχρι απαισιοδοξίας και αρνητικός μέχρι μηδενισμού δεν πίστευα ότι οκτώ (8) ολόκληρα χρόνια μετά δεν θα βρισκόμασταν απλώς στον ίδιο παρονομαστή, αλλά και πολλά βήματα πίσω.
Δεν πίστευα ότι η κυβέρνηση μιας χώρας που θέλει να κρατάει κάποια ευρωπαϊκά προσχήματα, θα μάς έτριβε στα μούτρα χωρίς περιστροφές και διπλωματικές ευγένειες τη θέση ότι θεωρεί αχρείαστη την αναβάθμιση της Κυπριακής Βιβλιοθήκης κι ότι σκοπεύει να «αξιοποιήσει» τον χώρο που προόριζε να της παραχωρήσει για κάτι «πιο χρήσιμο». Δηλαδή να πουλήσει για να χτιστεί εκεί κανένα ξενοδοχείο, κανένα εμπορικό κέντρο, κανένας πύργος, κανένα καζίνο, κάτι χρήσιμο και προσοδοφόρο τέλος πάντων για την κενωνία μας. Μια κενωνία που είναι μέχρι το μεδούλι ταγμένη στο δόγμα μιας τυφλής ανάπτυξης χωρίς πνευματικότητα, στην οποία ο κομπραδόρος και ο καταφερτζής είναι ο πιο μάγκας και αξιοζήλευτοι μόνο όσοι έχουν πιάσει την καλή.
Τα βιβλία έτσι κι αλλιώς δεν είναι τίποτε άλλο παρά σπατάλη φυσικών πόρων και φαιάς ουσίας. Τόσα δέντρα κόβονται για να τυπωθούν, όπως λέει κι ένας φίλος, κι άλλα τόσα για να τυπώνονται εφημερίδες και περιοδικά με απόψεις που επιχειρηματολογούν για τα αυτονόητα, αλλά πετούν αυγά στον τοίχο. Κρίμα στα δέντρα, λοιπόν, που θα γίνουν χαρτοπολτός για ακόμη ένα κείμενο με βαρύγδουπο τίτλο που δεν θα πιάσει τόπο.
Καμία βούληση για συγχρονισμό με τις βιβλιοθηκονομικές ανάγκες του τρέχοντος αιώνα δεν υπάρχει, για να μην πω και του προηγούμενου. Και μη μου πείτε για τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου, γιατί είναι μια εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να μάθουμε να ζούμε στην ανεπάρκεια.
 

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Να ξεχάσουμε τη νέα Κυπριακή Βιβλιοθήκη

Άρθρο Γιώργου Σαββινίδη, Φιλελεύθερος, 27/6/2019
(ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΔΣ ΚΕΒΕΠ: Η ΚΕΒΕΠ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΣΑ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ.)

Στις ελληνικές καλένδες παραπέμπεται για μια φορά ακόμη το θέμα της ανέγερσης της νέας Κυπριακής Βιβλιοθήκης, καθώς τόσο η Κυβέρνηση όσο και η Βουλή ουδεμία διάθεση φαίνεται ότι έχουν να βγάλουν τη χώρα από τον βιβλιοθηκονομικό μεσαίωνα.
 
Αυτό έγινε απόλυτα κατανοητό, με τον πιο εμφαντικό τρόπο, κατά τη χθεσινή συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας όταν ο εκπρόσωπος του Yπουργείου Εσωτερικών αμόλησε τη «βόμβα»: H απόφαση έχει ήδη ληφθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο και είναι αρνητική για τη μεταβίβαση του οικοπέδου επί της λεωφόρου Βύρωνος για δημιουργία σχετικής υποδομής.
 
 
Αναιρείται με άλλα λόγια η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου το 2015, που προέβλεπε ότι ένα μέρος του κρατικού «φιλέτου» δεν πωλείται και προορίζεται για την ανέγερση της Κυπριακής Βιβλιοθήκης.
 
Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μόλις την περασμένη εβδομάδα, μιλώντας στα εγκαίνια του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας, έκανε αναφορά στη χωροθέτηση και τον σχεδιασμό της νέας Κυπριακής Βιβλιοθήκης ως μέρος μίας σειράς έργων αναβάθμισης της Λευκωσίας.
 
Πώς όμως θα γίνει αυτό όταν η ίδια η Κυβέρνηση έχει ανάψει συνειδητά κόκκινο στη μεταβίβαση του τεμαχίου των 3.000 τ.μ. στον χώρο της Αρχιγραμματείας;
 
Από τα ανώτατα κλιμάκια της Κυβέρνησης το κλίμα που εκπέμπεται είναι ότι ουσιαστικά δεν είναι απαραίτητο στο παρόν στάδιο ένα αξιοπρεπές και λειτουργικό νέο κτήριο για την Κυπριακή Βιβλιοθήκη και ότι το συγκεκριμένο τεμάχιο είναι καλύτερα να αξιοποιηθεί για κάτι «πιο χρήσιμο». 
 
Η πιο απελπιστική πτυχή της υπόθεσης είναι ότι τόσο η Κυβέρνηση όσο και η Βουλή μοιάζουν να είναι εντελώς ανενημέρωτες για το θέμα και τη σημασία του.
 
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας, Κυριάκος Χατζηγιάννης, διερωτήθηκε γιατί η κρατική βιβλιοθήκη να μη μεταφερθεί στο νεόδμητο κτήριο της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου, φέρνοντας με μια ερώτηση την όλη διαδικασία σχεδόν δέκα χρόνια πίσω.
 
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι η κοινοβουλευτική Επιτροπή, που κλήθηκε να συνεδριάσει για το θέμα της αναβάθμισης της Κυπριακής Βιβλιοθήκης, σπατάλησε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου που διατέθηκε για να συζητά θέματα άσχετα με τις εξελίξεις στο κτηριολογικό, προδίδοντας την αδιαφορία ή την ελλειμματική γνώση της πλειονότητας των μελών της για το θέμα, τις πτυχές του και την κρισιμότητά του. Για την ακρίβεια, δεν γνώριζαν καν τον παρόντα διευθυντή της κρατικής βιβλιοθήκης Δημήτρη Νικολάου, που τυγχάνει να είναι και ο μοναδικός της μόνιμος υπάλληλος. 
 
Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Άντρος Καυκαλιάς που προσπάθησε να φέρει το θέμα στις σωστές του βάσεις και ο οποίος μετά τη συνεδρία έκανε λόγο για παλινδρόμηση της Κυβέρνησης. Διερωτήθηκε μάλιστα αν οι χειρισμοί στο θέμα συνδέονται με πρόσφατα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία σύμβουλοι της Κυβέρνησης πρότειναν την πώληση δυο «φιλέτων» στη συγκεκριμένη περιοχή για ανέγερση πολυτελούς ξενοδοχείου.
 
Απογοητευμένοι από τις εξελίξεις εμφανίζονται οι εκπρόσωποι του Συνδέσμου Φίλων της Κυπριακής Κρατικής Βιβλιοθήκης που, μετά την ενημέρωση που έτυχαν στην εν λόγω συνεδρία, είδαν τις ανησυχίες τους να επαληθεύονται και την υπόθεση της μεταστέγασης να καταβαραθρώνεται. 
 
Υπενθυμίζεται ότι ο σχεδιασμός προέβλεπε ότι στο τεμάχιο επί της λεωφόρου Βύρωνος θα ανεγειρόταν ένα κτήριο με συνολικό εμβαδόν 6.000 τ.μ. Η σχετική πρόταση προς το Τμήμα Προγραμματισμού έκανε λόγο για τέσσερις υπέργειους και δύο υπόγειους ορόφους, ενώ σύμφωνα με το αρχικό χρονοδιάγραμμα το έργο θα ολοκληρωνόταν το 2021. Μάλιστα, στον προϋπολογισμό του ΥΠΠ υπήρχε πρόβλεψη κονδυλίου για να ξεκινήσουν τα προκαταρκτικά σχέδια και η προετοιμασία της διαδικασίας προσφορών για τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
 
Η όλη συζήτηση, ωστόσο, φαίνεται ότι επιστρέφει και πάλι στο σημείο μηδέν, με την Κυβέρνηση να προτάσσει το πρόσχημα της έλλειψης σοβαρής μελέτης για την ανάπτυξη της Κυπριακής Βιβλιοθήκης. Αγνοώντας ή παραγνωρίζοντας, δηλαδή, το περιλάλητο «Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξης της Κυπριακής Βιβλιοθήκης 2010 – 2014» που κατατέθηκε πριν από σχεδόν δέκα χρόνια από τον Φίλιππο Τσιμπόγλου, τότε διευθυντή της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου και νυν γενικό διευθυντή της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου