(αντιγραφή απο την Εφημερίδα "Πολίτης", 11/10/2008, Σελίδα: 28)
Στα υπόγεια η γνώση
Το ΤΕΠΑΚ δεν προέβλεψε σωστά τα τεχνικά προβλήματα με τη στατική ενίσχυση του Μεγάρου Πηλαβάκη, με αποτέλεσμα μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες της Κύπρου να συνωστίζεται σε υπόγειες αποθήκες
--------------------------------------------------------------------------------
Το ΤΕΠΑΚ και ο Δήμος Λεμεσού προχώρησαν στο «ξεσπίτωμα» μιας βιβλιοθήκης με εξήντα χιλιάδες τόμους βιβλία, χωρίς προηγουμένως να καταλήξουν σε απόφαση για τη μέθοδο που είναι η πιο ενδεικνυόμενη για την αντισεισμική ενίσχυση και αποκατάσταση του κτηρίου.
Για δύο χρόνια οι διαβουλεύσεις με το Τμήμα Πολεοδομίας έδιναν και έπαιρναν χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ το ταλαιπωρημένο κτήριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λεμεσού παραμένει κλειστό, χωρίς να έχει δεχθεί ακόμη τις επεμβάσεις για τη σωτηρία του. Από τον Οκτώβριο του 2006 οπόταν ουσιαστικά η βιβλιοθήκη διαλύθηκε, η βιβλιοθήκη στριμώχνεται μέσα σε μια αίθουσα της Δημοτικής Πινακοθήκης που παραχωρήθηκε από τον Δήμο, με χιλιάδες τόμους βιβλία να στοιβάζονται ακόμη μέσα σε κασόνια, ελέω έλλειψης χώρου. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλλει το προσωπικό για την καταγραφή των βιβλίων σε καταλόγους και την επανατοποθέτηση τους στα ράφια, ώστε να είναι προσβάσιμα στο αναγνωστικό κοινό, οι συνθήκες είναι τραγικές. Όσα από τα βιβλία δεν αναμένεται να βγουν σύντομα από τα κασόνια, είναι εκτεθειμένα στη φθορά και βγαίνουν συχνά πυκνά έξω για να αεριστούν και να απαλλαγούν από τη σκόνη. Η υπεύθυνη της βιβλιοθήκης Λένια Φραγκούδη μιλώντας στον «Π» υπέδειξε ότι αυτή την στιγμή, μόλις 10 χιλιάδες τόμοι από τις 60 χιλιάδες βρίσκονται στη διάθεση του αναγνωστικού κοινού και ελπίζει να μην είναι πολύμηνη η παραμονή των υπόλοιπων βιβλίων μέσα στα κασόνια.
Σπαταλήθηκε χρόνος
Υπεύθυνο για την καθυστέρηση θεωρείται το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου, το οποίο είχε συνάψει συμφωνία με τον Δήμο Λεμεσού, βάσει της οποίας αναλάμβανε το κόστος και την παροχή της τεχνογνωσίας για την αντισεισμική ενίσχυση και αποκατάσταση του κτηρίου καθώς και τη στήριξη της προσπάθειας για ψηφιοποίηση και μηχανογράφηση των βιβλίων, με αντάλλαγμα την παραχώρηση του πρώτου ορόφου του μεγάρου για τη στέγαση της δικής του ψηφιακής βιβλιοθήκης. Η συμφωνία προνοούσε ότι σε ένα χρόνο από το κλείσιμο του χώρου - το 2007 δηλαδή - οι εργασίες θα είχαν ολοκληρωθεί και τα βιβλία θα επέστρεφαν στη θέση τους. Ωστόσο δύο χρόνια μετά, δεν έχουν ακόμη προκηρυχθεί οι προσφορές.
Ευθύνες επιρρίπτονται και στον Δήμο Λεμεσού, ο οποίος δεν εξασφάλισε εξ αρχής ασφαλιστικές δικλείδες για την έγκαιρη ολοκλήρωση των εργασιών. Το κυριότερο εμπόδιο για την έναρξη των εργασιών, ήταν η δυσκολία στην εξεύρεση της καταλληλότερης μεθόδου για την αντισεισμική θωράκιση του κτηρίου. Οι μελετητές είχαν προτείνει δύο τρόπους. Η πρώτη μέθοδος δεν έχει εφαρμοστεί ξανά στην Κύπρο και θεωρείται πρωτοποριακή. Προβλέπει σημαντικές παρεμβάσεις στο κτήριο με υπόγειες εκσκαφές κάτω από την αρχική θεμελίωση και τοποθέτηση εφεδράνων. Υπέρ αυτής της λύσης τάχθηκε το πανεπιστήμιο. ΠαρΆ όλα αυτά το Τμήμα Πολεοδομίας την απέρριψε, εκφράζοντας διστακτικότητα να προχωρήσει στη χρήση μιας μεθόδου η οποία δεν είχε να επιδείξει προηγούμενο εφαρμογής στην Κύπρο. Το οικονομικό κόστος των δύο μεθόδων ήταν περίπου το ίδιο, όμως τελικά επιλέχθηκε η συμβατική μέθοδος, η οποία διασφαλίζει την στατική επάρκεια του κτηρίου για τα επόμενα 50 χρόνια, αντί των 70 που προνοούσε η πρώτη μέθοδος. Μετά από εξαντλητικές διαβουλεύσεις, επιτέλους έχουν αρθεί τα εμπόδια και για την προώθηση της επέκτασης που ζητούσε το ΤΕΠΑΚ. Το Τμήμα Πολεοδομίας ήταν αρνητικό σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, λόγω του ότι το κτήριο είναι διατηρητέο και τελικά τα δύο μέρη κατέληξαν στην απόφαση για δημιουργία υπόγειου χώρου στην πίσω αυλή του μεγάρου.
Παραδέχεται το ΤΕΠΑΚ
Μιλώντας στον «Π» ο Διευθυντής Διοίκησης Οικονομικών του ΤΕΠΑΚ Ανδρέας Μαλούππας, παραδέχτηκε ότι υπήρξε πολύμηνη καθυστέρηση και ότι η μετακίνηση της βιβλιοθήκης θα μπορούσε να παραταθεί για ακόμη οκτώ μήνες. Όπως ομολόγησε «δεν υπολογίσαμε σωστά τον χρόνο επίλυσης μιας σειράς τεχνικών προβλημάτων». Να σημειώσουμε ότι οι μοναδικές εργασίες που έγιναν στο εσωτερικό της Βιβλιοθήκης μέχρι σήμερα ήταν η αποκοπή τμημάτων από τους εσωτερικούς τοίχους για να διαπιστωθεί η ποιότητα της κατασκευής του κτηρίου. Όπως όμως διευκρίνισε, το χρονικό διάστημα που πέρασε, δεν πήγε εντελώς χαμένο αφού με κονδύλια του πανεπιστημίου ξεκίνησε η ψηφιακή οργάνωση της βιβλιοθήκης.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΝΕΣΤΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου