Της Ρήνας Κατσελλή (από την εφημερίδα Σημερινή 14/11/2008)
Στις 30 του περασμένου Σεπτέμβρη τόλμησα να ρωτήσω τους καθόλα αξιότιμους κυρίους του Ιδρύματος Πολιτισμού, γιατί απάλειψαν από τον αρχικό σχεδιασμό του Μεγάρου Πολιτισμού την Κυπριακή (Εθνική) Βιβλιοθήκη, με ανοικτή επιστολή στον Τύπο, δίνοντας ατράνταχτα στοιχεία για τη συμπερίληψή της στους αρχικούς στόχους του (απόφαση Υπουργικού Συμβουλίου 27/8/2003, αρ. απόφασης 58.444).
Η ανταπόκριση ήταν ένα τηλεφώνημα από τον υπεύθυνο διευθυντή του Ιδρύματος, που ούτε λίγο ούτε πολύ με έβγαζε τρελή και "για να με προστατεύσει" μου είπε πως "δεν θα έδινε την επιστολή μου στον Πρόεδρο κ. Κίκη Λαζαρίδη και στα υπόλοιπα αξιοσέβαστα μέλη του Ιδρύματος Πολιτισμού", στα οποία απευθυνόταν. Πρόσθεσε δε, ότι "εκτιμούσε την ώς τώρα προσφορά μου και δεν ήθελε να με εκθέσει" τάχα!..
Του είπα πως η επιστολή ήταν ανοικτή, δημοσιευμένη σε όλες σχεδόν τις κυπριακές εφημερίδες και δεν ήταν στο χέρι του να την κρύψει. Αυτός, όμως, συνέχισε το βιολί του.Πρόσθεσα ότι δεν είμαι η μόνη που επιμένω στη στέγαση της Κυπριακής Βιβλιοθήκης, διότι πάνω από διακόσιοι πνευματικοί άνθρωποι έχουν την ίδια γνώμη μαζί μου και ενυπόγραφα διαμαρτυρήθηκαν για την αντικατάστασή της με χλιδάτα μέγαρα, που δεν είναι πρώτης προτεραιότητας. Η απάντησή του ήταν ότι ούτε σ' αυτούς έδωσαν απάντηση "γιατί τα κίνητρά τους είναι ιδιοτελή"!
Ο αρχαίος τραγικός Σοφοκλής, όταν ο γιος του προσπαθούσε να τον βγάλει τρελό για να του πάρει την περιουσία, έγραψε την τραγωδία Οιδίπους Επί Κολωνώ και το δικαστήριο απεφάνθη ότι δεν μπορεί να είναι τρελός ο γέρος τραγωδός, μια και έγραψε τέτοια τραγωδία. Κατ’ αναλογίαν (χωρίς να διανοούμαι καμιά σύγκριση με τον αρχαίο τραγωδό), μπορώ να πω και εγώ στον αυτόκλητο προστάτη της πνευματικής μου ισορροπίας ότι γράφω και εκδίδω τα τελευταία δέκα τουλάχιστο χρόνια ένα με δύο βιβλία κάθε χρόνο, μερικά από τα οποία τυχαίνει να παίρνουν και το Κρατικό Βραβείο. Έτσι, τρελή δεν είμαι για να χρειάζομαι την προστασία του και έχω αρκετό νου για να μην περιμένω να μου πει συγγνώμη, διότι είμαι σίγουρη πως μέσα στην καλή του χαρά (ως διευθυντής!), δεν κατάλαβε πόσο προσβλητικό ήταν το τηλεφώνημά του. Φυσικά ούτε απάντηση πήρα στην επιστολή μου, αν και είμαι σίγουρη πως την είδαν τα αξιότιμα μέλη του Ιδρύματος Πολιτισμού.
Συμπέρασμα: Οι κύριοι του Ιδρύματος Πολιτισμού χρησιμοποιούν τα χρήματα του Κύπριου φορολογούμενου (και 80 εκατομμύρια ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση), για να ικανοποιήσουν τις χλιδάτες, αχρείαστες, πολυδάπανες φαντασιώσεις τους, παραμερίζοντας τους αρχικούς στόχους του Ιδρύματος Πολιτισμού, για στέγαση της Κυπριακής Βιβλιοθήκης και δεν καταδέχονται να ανοίξουν ένα διάλογο με πάνω από διακόσιους πνευματικούς ανθρώπους του τόπου.
Το ότι η στέγαση της Κυπριακής Βιβλιοθήκης ήταν ο κύριος αρχικός στόχος, το μαρτυρά όχι μόνον η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που αναφέρθηκε πιο πάνω, αλλά και οι παράγραφοι ε΄, στ΄, και ζ΄ τού άρθρου 9 της ιδρυτικής πράξης του Ιδρύματος Πολιτισμού όπως υπάρχουν μέχρι σήμερα. Οι τόσον έξυπνοι ιθύνοντες, όταν απάλειψαν από το πρώτο άρθρο της ιδρυτικής πράξης που αναφερόταν στην Κυπριακή Βιβλιοθήκη, δεν προνόησαν να κοιτάξουν παρακάτω και άφησαν αυτές τις αναφορές στην Κυπριακή Βιβλιοθήκη να μαρτυρούν το έγκλημά τους.
*Εν τω μεταξύ, η Κύπρος είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, ίσως, που δεν έχει Εθνική Βιβλιοθήκη, που να μπορεί να εκπληρώνει τις σημαντικές υποχρεώσεις της.
* Εν τω μεταξύ, μοναδικά πολύτιμα βιβλία σαπίζουν στοιβαγμένα σε υπόγεια και πολύτιμα κυπρολογικά αρχεία χάνονται διά παντός.
*Εν τω μεταξύ, μας βγάζουν βλαμμένους και ιδιοτελείς και αρνούνται διάλογο μαζί μας, χρησιμοποιώντας δικά μας χρήματα για τις δικές τους χλιδάτες φαντασιώσεις.
* Εν τω μεταξύ, το Υπουργείο Παιδείας υπνώττει… (αυτό, όμως, είναι άλλο μεγάλο κεφάλαιο).
Ένα ταξίδι στην Ιαπωνία
Πριν από 3 ημέρες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου