Η ΑCΤΑ δεν έπεσε από τον ουρανό

εφημερίδα Σημερινή, 14/3/2012
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/472576 

Η ζωή, η υγεία, η ελευθερία έκφρασης, ο ιδιωτικός βίος, τα προσωπικά δεδομένα, διακηρυγμένες αξίες του ίδιου του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα

Η κριτική για την ΑCΤΑ δεν πρέπει να περιορίζεται στην ελευθερία έκφρασης. Ο λόγος που δίνεται εκεί η έμφαση πρώτιστα είναι ίσως για να κατανοήσει το κοινό ότι το αφορά άμεσα. Δεν πρέπει, όμως, να μείνουμε εκεί, αλλά να εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο.

Η ΑCΤΑ είναι πρώτιστα ένα πολυεργαλείο ελέγχου και επιβολής. Όταν ένα κοινωνικό σύστημα καταρρέει είναι όπως ένα ανθρώπινο κορμί, που καταρρέει μυοσκελετικά αλλά ακόμα εγκεφαλικά λειτουργεί, κάνοντας απέλπιδες προσπάθειες να συντονιστεί και να μετακινηθεί. Η μετακίνηση γι' αυτό το κοινωνικοοικονομικό σύστημα είναι η επανεπένδυση του κέρδους και περαιτέρω αύξησή του. Όταν αυτές οι προϋποθέσεις δεν υφίστανται πλέον, δεν υπάρχουν νέες αγορές, νέα προϊόντα, νέες ανάγκες, ο νους παρουσιάζει τάσεις αυτοκανιβαλισμού στην ανάγκη του για να τραφεί. Τρώει το κορμί του. Αυτοκαταστρέφεται και ξαναδημιουργεί έτσι νέες ανάγκες.

Η συμφωνία για την ΑCΤΑ είναι συνδυασμός των δυο λύσεων του νου. Ο συνδυασμός ανοίγματος νέων αγορών με προϊόντα υποχρεωτικής χρήσης και κλείσιμο του μη αποδεκτού ανταγωνισμού, ασχέτως των απωλειών σε ζωές και κεκτημένα. It's nothing personal it's just business. Η ζωή, η υγεία, η ελευθερία έκφρασης, ο ιδιωτικός βίος, τα προσωπικά δεδομένα, συστατικά ιδεολογικά μέρη, διακηρυγμένες αξίες του ίδιου του κοινωνικοοικονομικού συστήματος μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην ανάγκη του κέρδους, του ιθύνοντος νου δηλαδή.

Η πνευματική ιδιοκτησία και η λεγόμενη προστασία της αποτελεί μόνο ένα μέρος της συμφωνίας. Ας αφήσουμε τη ζωή και την υγεία στη συνέχεια. Υπάρχει τόσο μεγάλη ασάφεια και πλατύτητα ερμηνειών, που κάλλιστα θα μπορούσε να ισχύσει το εξής σενάριο:
Αν κάποιος σε ένα δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης ανεβάσει μια επίμαχη φάση από ποδοσφαιρικό αγώνα, τότε το κανάλι που κατέχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης μπορεί να καταγγείλει την υπόθεση και να αιτηθεί την καταστροφή του προϊόντος. Οι δικαστικές Αρχές έχουν την εξουσία να διατάξουν την καταστροφή περαιτέρω και των εργαλείων που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή (τον ηλεκτρονικό υπολογιστή δηλαδή του παραβάτη), ο οποίος θα πληρώσει με δικά του έξοδα την καταστροφή του ηλεκτρονικού υπολογιστή του. Υπάρχει συνειδητή εξίσωση του χρήστη με τον επαγγελματία απομιμητή και υποκλοπέα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Οι λόγοι: Για την επίλυση του προβλήματος οι εταιρείες που προμηθεύουν το διαδίκτυο θα πρέπει να παρακολουθούν και να καταγράφουν τις ενέργειες των χρηστών και υποχρεωτικά οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα sites θα χρησιμοποιούν ένα σύστημα που δεν θα επιτρέπει την αντιγραφή. Αυτό είναι το νέο προϊόν υποχρεωτικής χρήσης που αναφέραμε.

Κάποιος θα σκεφτεί η ζωή, η υγεία; Υπερβολές! Και όμως καθόλου υπερβολές δεν είναι. Η ΑCΤΑ αποτελεί μια συμφωνία για την καταπολέμηση της παραποίησης /απομίμησης, το εύρος δε που καταλαμβάνει είναι τεράστιο. Στη συνειδητή προσπάθεια των βασικών παικτών του συστήματος να απαλλαγούν από τον ανταγωνισμό και περαιτέρω αύξηση του κέρδους μπαίνει και η υγεία.
Δυστυχώς, και κακώς εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία τα λεγόμενα generic (γενόσημα) φάρμακα, τα οποία είναι φθηνότερα από αυτά που έχουν την πατέντα (πρωτότυπα). Τα πρωτότυπα φάρμακα προστατεύονται για κάποια χρόνια από τους νόμους που εμποδίζουν άλλες εταιρείες να κυκλοφορήσουν όμοια. Όταν λήξει αυτή η περίοδος, η πρακτική που εφαρμόζεται εδώ και πολλές δεκαετίες είναι οι εταιρείες να κυκλοφορούν τα δικά τους φάρμακα, που είναι όμοια με τα πρωτότυπα.

Κυρίως σε θεραπείες καρκίνου και του ιού του aids και κυριότερα σε χώρες του τρίτου κόσμου τα συστήματα υγείας τους στηρίζονται αποκλειστικά σε αυτά τα φάρμακα. Κυρίως χώρες του τρίτου κόσμου, γιατί χρήση αυτών των φαρμάκων γίνεται και από πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Η απαγόρευσή τους θα έχει ως αποτέλεσμα εκατομμύρια ασθενείς του ίου του aids και καρκινοπαθείς να στερούνται θεραπείας και, τελικά, να πεθαίνουν. Όλα αυτά, γιατί οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες, βασικός παίκτης του συστήματος, θέλουν να κρατήσουν ψηλά τις τιμές των φαρμάκων τους και μακριά το ανταγωνισμό.

Ο αδύναμος παίκτης του συστήματος, ο ασθενής, πολύ δε περισσότερο αν προέρχεται από μια χώρα αδύναμο παίκτη, είναι φυσικά αμελητέος. Η υγεία από δημόσιο δωρεάν παγκόσμιο αγαθό νομιμοποιείται να είναι πολυτέλεια όπως τα πολυτελή φάρμακα για εύπορους. Η δε περαιτέρω αποκρατικοποίηση του συστήματος υγείας που παρατηρείται παγκόσμια σε συνδυασμό με τη συμφωνία, ας φανταστούμε όλοι πού θα οδηγήσει!

Η αύξηση της κερδοφορίας διασφαλίζεται έτσι για λίγο καιρό με αυξήσεις τιμών, νέες αγορές, επανεπένδυση και αύξηση του κέρδους.
Μετά, με τον ίδιο πάλι τρόπο, κάποιο άλλο μέχρι τώρα δεδομένο μάς θα γίνει στόχος. Μπροστά σε αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα υπάρχει μια συνειδητή απόφαση του κεφαλαίου. Δεν αντιλέγω ποσώς, η παραβίαση των προσωπικών δεδομένων της ελευθερίας έκφρασης του ιδιωτικού βίου είναι σαφώς τεράστια αρνητικότατη πρόνοια της ΑCΤΑ, είναι όμως και η ίδια η ζωή και η υγεία που κινδυνεύουν με αυτήν.

Το βασικό ζήτημα, λοιπόν, είναι ότι συμφωνίες σαν την ΑCΤΑ δεν πέφτουν από τον ουρανό. Όταν καταδικάζουμε αυτού του είδους τις συμφωνίες, οφείλουμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω και να καταδικάσουμε τις πολιτικές που κρύβονται πίσω απ' αυτές και όλους όσοι τις εξυπηρετούν.

ΠΑΜΠΟΣ ΛΟΪΖΟΥ